dinsdag 11 januari 2011

Een reis...

Op een dag ben je aan het zeilen op de Waddenzee als het plotseling eb wordt. Je boot komt vast te zitten in het zand en in de verte zie je het strand. Dus nu moet je uit de boot om op het strand te komen want je wil graag je strandlaken daar neerleggen. Alleen in het begin is het water nog te hoog en moet je op de schouders van mama en papa. Na een tijdje is het water al wat lager en kan je zelf al lopen, maar wel ga je hand in hand van mama en papa. Af en toe zit er een kuil in het zand en is het water plotseling heel erg diep en ga je kopje onder. Maar ook hier klim je weer uit. Op het laatst is het water bijna weg maar de zand is nog steeds zwaar om doorheen te lopen. Toch probeer je het nu alleen want je wilt dat strand bereiken. Uiteindelijk bereik je alléén dat strand en ben je dolgelukkig dat je op dat strandlaken kan liggen en kan gaan genieten.

(p.s. meisje denk aan het strand in... :)je weet wel wat papa en mama beloofd hebben, daar waar wij met ons 5jes naar toe gaan en ons strandlaken neerleggen)

18 opmerkingen:

marion zei

hoi kyara

vecht er voor meid.
voor die mooie strand wandeling met jullie vijven.
waar die mooie reis ook naar toe mag gaan?
super familie heb jij leuke ouders leuke broer en een tweelings zus lijkt me heel gezellig.


dikke kus en knuffel
veel liefst sjef marion en kids

gertie zei

Hoi Kyara,

Nu wordt ik wel heel nieuwsgierig naar de bestemming van dat strand. Ik hoop dat je ons dit vlug zelf zult gaan verklappen.
En dat we foto's krijgen te zien van jou lekker zonnend op dat mooie strandlaken.

Mama van Jyara:

Wat een prachtige krachtige metafoor.
Heel veel sterkte

Liefs Gertie

MammaSan zei

Lieve Ky,

Met vallen en opstaan ga jij dat strand bereiken. Al is het moeilijk je bent en blijft een vechter. Dat heb je al meermaals bewezen in die veertien jaren.

Ben benieuwd waar dat strandlaken heen gaat. :)

liefs Sandra,Davine en Luca

Karin zei

Heel mooi!!

Het doet me denken aan een gedicht dat ik ken over 'voetstappen'.

Blijf sterk en vol vertrouwen.

Liefs,
Karin.

frans en jacqueline zei

Hey Kyara,
Jou geduld wordt wel erg op de proef gesteld. Al meer dan vier weken.
Er zijn wel weer kleine stapjes, die je hebt gemaakt. Minder vocht in je longen, dat is een heel goed teken!
Met al die kleine stapjes komt dat strandlaken steeds dichterbij.

Veel liefs van Frans en Jacqueline

Alida zei

Mooie woorden Kyara, hou je daar aan vast.
Vecht door, want je leven hangt er vanaf.
Je hebt al vele stormen getrotseerd, dus deze tsunami overleef je ook!

Dikke knuffel van Alida

jetkempen zei

Kanjer kom op je red het wel.
Je bent op weg.
Bijna aan het strand.
Wat kan je moeder dat allemaal mooi verwoorden.
Jij boft met hen en zij met jou.
Sterkte meid en ga ervoor.

Liefs jet

NancyHengeveld zei

Hi kleine dappere vechter,

Net weer je blog gelezen.. Niet alleen ik, maar ook kleine Dean.

Denk aan je vandaag. Er brand een kaarsje voor je.

Liefs Nancy & Dean

lielie zei

Ah yes, gister een happy day en een happy kyara zoals je mamsie zei op mijn blog...

jeeej! En er volgen er snel HEEL VEEL meer!

En idd ik had gevloekt.. Gelukkig dat jullie ook vinden dat het in deze tijden af en toe wel mag. Maar het was iig niet lullig bedoeld! Maar ik weet wel dat jullie dat ook niet zo dachten.
Ik heb mijn mail op mijn site erbij gezet, ik hoor graag snel weer van jullie.
En ik houd me aan me belofte, dus lieve kyara zorg dat je snel knuffelbaar bent en bereid je maar vast voor! ;)

liefs Annelie
Op naar de happy day's

lielie zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Ralph zei

Lieve Prinses,

Geweldige metafoor !

...en natuurlijk wil je ook nog naar dat strandtentje net achter de duinen waar ze die lekkere pannenkoeken of van dobben kroketten hebben.
Natuurlijk is het zand erg mul en je denkt niet boven te komen, maar net als je wilt opgeven krijg je wat meer grip onder je voeten en loop je in een stuk naar boven...
Na nog een lekker koel drankje loop je terug en ja dat gaat toch stukken makkelijker en dat is toch weer genieten !.....

Succes !
Veel liefs, Ralph

Unknown zei

Oe heerlijk, zand op de boterham, zand op de friet, zand tussen je tanden, zand in je tijdschrift. En zon, heerlijke warme zon met nu en dan een duik in het frisse water. Ik kan het al voelen. En geloof maar iedereen wil met je mee!

Lieve groetjes, M

Els zei

Hoi Kyara,

Wat Birgitte over het strand en de reis heeft geschreven is fantastisch!
Nu hoop ik zeker dat je met extreme sprongen vooruit gaat eerst nog steeds mega maar daarna extreme stappen. Als je het UMCG mag verlaten stuur ik je een kaartje. Er moet dan wel aangegeven worden of het Adres van UMCG dan gebruikt mag worden of een ander adres.

Kyara je was al super bezig maar nu nog steeds ga als een speer dan haal je datum van je party zeker!

Unknown zei

Lieve Kyara,

Wat een rotsrijd moet jij leveren, maar geef niet op he.
Ik snap hoe moeilijk het is om met al die tegenslag nog vertrouwen te kunnen hebben in je eigen lichaam. Je lichaam luistert niet naar jou, zal het dat ooit wel gaan doen? JA! ik denk van wel. Heel langzaam, dat wel helaas, maar je komt er echt...stapje voor stapje. En soms even een stapje terug. Ongelooflijk frustrerend, ik ken het, heb het ook gehad. Niks gaat zoals je wil. Verschrikkelijk, hoe hou je dat nou vol? Ik weet hoe je dat volhoud....met de liefde en warmte van die lieve mensen om je heen, met dromen over een ademvrije toekomst. Een toekomst vol mooie dingen. Hou je daaraan vast Kyara. Hey komt! Hoe zwaar en onuitzichtloos het nu ook lijkt, je komt er wel! Probeer vol te houden, probeer te kijken naar positieve puntjes.
Ik denk aan je en zet 'm op!
Liefs een transplantatie maatje (Esmé)

Shirani zei

Een prachtige beschrijving van de eerste reis die je gaat maken.
De eerste reis nadat je uit het ziekenhuis bent maar zeker niet de laatste.

Samen met Kaj ga je nog heel veel stranden zien, in bootjes varen op zee en zoveel meer...

Van Nederland tot Australie, van Groenland tot China...

Jij gaat nog heel wat zien en meemaken, tegen die tijd toch maar eens kijken of er nog een plekje in je koffer over is ;)

Eerst deze reis door het ziekenhuis op weg naar huis. Achter alle donkere wolken die je hierbij tegenkomt schijnt een prachtige zon. Misschien kun je hem nog niet aanraken, maar wanneer je de donkere wolken een beetje opzij schuift kun je hem wel al zien...

Dikke kus lieve schat, blijf volhouden!

-XX Shirani

mieke zei

hey superwomen

Ik ben een beetje laat met reageren, maar ja beter laat dan nooit. Dat strand haal je echt wel,maar koppieondergaan zal ook nog wel gebeuren. maar zo'n sterk wijffie als jij bent overwint dat.
Dat beloofde strand lijkt me ook wel wat. lekker in de zon,luieren eten 's avonds kaarsjes aan en lekker kletsen. waarschuw me als het zo ver is dan zal ik aan je denken.(met een beetje jaloezie) maar het is jullie van harte gegund.dikke knuffel van Runa en kusjes van ons.
De vanderzandetjes

Rianda en Babs zei

Wat een prachtig verhaal compliment dit zal de mooiste strand vacantie van jullie leven worden!! Geef het de tijd Kyara je komt er wel. Top-sporster krijgen die tijd ook dus Kyara jij ook!!

Hele lieve groetjes en heel veel liefs uit Kerkrade peter rianda en kids

Wendy zei

Hoi Kyara en familie,

Het bootje op de Waddenzee......
Dit verhaal hoorden wij in maart/april 2008 ook in het UMCG.
Blijf aan dit verhaal hou vast houden.
Het strand is zo heerlijk!
Wat een heftige tijden maken jullie momenteel door.
Wat ben jij dapper Kyara.
Wat een wilskracht, en ja het is natuurlijk ook logisch dat je het af en toe niet meer ziet zitten.
Maar hou vol en weet dat er uiteindelijk veel is om van te genieten.
Wij wensen jullie heel veel sterkte toe en duimen heel hard.
Familie Abma