vrijdag 18 februari 2011
Echt rust
We hebben er bijna een week "thuis zijn" op zitten. Een week met spanningen rondom de medicatie, het vinden van een ritme en de spanningen voor het ziekenhuisbezoek. We zijn er nog niet want de week was te kort om een draai te vinden. Kyara doet het op haar tempo. S'morgens(7.00 uur) maakt papa haar wakker voor de Tacro (afstotingsmedicijnen) en 2 uurtjes daarna mag zij eten dus dan draait mama het programma verder. De andere medicijnen, douchen, tutten en dit alles is vermoeiend. Dan even lekker terug het bed in, rusten, msn-en, huiswerk maken en een middagdutje. S'middags proberen wij te bewegen; even de tuin in lopen, kijken naar de activiteiten van de mol die onze tuin aan verbouwen is en genieten van het zonnetje en een kopje thee. De trap van 25 trede zit in het programma van Kyara en dit doet zij fantastisch. Boven aan de trap hangt haar tong eruit maar we zijn iedere keer weer trots op haar prestaties. Kyara zelf is niet echt tevreden over haar prestaties, zij vindt het allemaal maar te langzaam gaan en zij wil zoveel doen maar begrijpt niet goed dat het niet sneller gaat en zij nog steeds zo vermoeid is van alle stappen die zij zet. Frusterend voor haar. Vanavond lag zij weer lekker voor de kachel op de bank en zegt te genieten van de rust en het samenzijn. Heerlijk toch...het zijn de kleine dingen die het doen!!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
8 opmerkingen:
hoi kyara
meid laat je maar lekker verwennen door je moeder , dat heb je verdiend.
je kunt niet alles te gelijk want je komt je snel tegen en dat wil je niet.
ieder stapje dat je maakt is weer een voor uitgang dus meid je bent goed bezig.
en je komt er waar je wezen wilt aan de top|||||||||||||||||||!
je hebt al zo veel laten zien wat in je zit je hebt zo een door zettings vermogen meid je komt er.
dikke kus knuffel
heel veel liefst sjef marion en kids
Juist dit karaktertrekje(het gaat niet snel genoeg) heeft je gebracht waar je nu al bent.
Blijven knokken en proberen. Maar juist door ook je rust te nemen bouw je de energie weer op om weer aan de slag te gaan.
En je zult zien dat de rustmomenten steeds korter worden en de aktieve momenten steeds langer.
Je spieren hebben lange tijd niks gedaan, dus die moeten ook wennen aan traplopen, douchen, tutten enz.
Maar je bent thuis, bij papa en mama en broer en zus.
Dan zal het zeker allemaal goedkomen.
Liefs van Alida
Het gaat nooit snel genoeg lief dametje.
Komt ook vanzelf... whoeoeooe!
Liefs Lielie
Hoi Kyara,
Het is mooi om te horen dat je weer lekker thuis bent, in je vertrouwde omgeving. Er komt een nieuwe lente aan, dus geniet maar van elk zonnestraaltje. En kijk eens of die arme meneer mol geen zonnebril nodig heeft voor deze zomer.
De groetjes uit Bocholtz, aan jou en aan de rest van je familie.
Mireille en Ilja
Hoi Kyara en familie,
Het is logisch, dat je thuis je draai moet vinden en dat heeft de tijd nodig.
Je wilt uiteraard het liefst dat je zo snel mogelijk alles kunt en als het dan niet gaat zoals jij het wilt dan baal je hiervan.
Is wel te begrijpen, maar alles heeft zijn tijd nodig. Je hebt al enorme stappen gemaakt, die je wellicht zelf niet zo hebt ervaren.
Je spieren moeten langzaam aan wennen aan de inspanningen die je verricht en dat moet je langzaam opbouwen. Dat heeft zijn tijd nodig en die tijd moet je jezelf gunnen.
Ik ben in ieder geval trots op datgene wat je tot nu toe hebt bereikt!
Groetjes en hopelijk heb je de kaart van Marco Borsato vandaag ontvangen!
Rob
Hoi liefje... Lekker alles rustig aan doen...Die trappen bij jullie zijn al een hele klim!!! als je die al gedaan hebt ben je al K.O... Vandaag zijn we bij Patricia geweest..Ze heeft haar arm in een speciale breace en moet elke dag oefeningen doen en elke dag naar de fyciotherapeut...
Iedereen is op zijn manier erg ongeduldig als het niet zo snel beter gaat als gedacht... Maar het helpt toch niet als je daar boos om wordt.... Posetief blijven...Dat helpt het beste... blijf lachen ook al is het soms heel moeilijk... Veel groetjes uit Maastricht.. Dikke kus....Roos en Henk
Lieve Kyara
Het is een heel lange weg die je gaat en nog moet gaan voor alles weer zal gaan zoals jij het wilt .Ja het zijn de kleine dingen ,maar als je zo'n juffie ongeduld bent [en dat is niet negatief bedoeld] dan wil je alles zo snel mpgelijk en dat kan ik me wel voorstellen hoor!.Lieve meid ,kijk eens hoe ver je al bent ,elke keer weer een stapje verder en het is zo mooi om te lezen hoe je dat steeds weer doet.Nu ben je al een week heerlijk thuis ,en even was het spannend maar je bent gewoon toch heerlijk thuis bij je familie .En wat zijn jullie een team met z'n allen ,echt geweldig.Geniet maar Kyara ,het komt allemaal goed al duurt het wat langer dan je gehoopt had
Liefs Elisabeth
Een reactie posten